Valentino „Valentina Assoluto”
W zasadzie od pierwszego akordu zapach jest słodki, ale elegancką, niebanalną słodyczą. Aksamitny jak welwetowa rękawiczka albo głaszcząca kocia łapka. Kojący i balsamiczny.
Po kilkunastu minutach na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się trufla biała, czyli najszlachetniejszy gatunek tych grzybów. Jest to zapach pralinowo-orzechowy, rumowy, spokojny, dojrzały. Słodkawy, ale nie przesłodzony. Stylowy, a jednocześnie nowoczesny, określiłabym go jako współczesną (wydany w 2012 roku) wariację na temat klimatu retro. Coś jak nowoczesny dramat kostiumowy, gdzie scenografia i stroje wprawdzie są z epoki, ale już uroda aktorów dostosowana do estetyki obecnej.
Przyznam, że na początku nieco drażniła mnie ta truflowa nuta, bardzo gęsta i specyficzna, chociaż wiedziałam, że to właśnie ona tworzy charakter tych perfum i jest tu niezbędna. Potem jednak została nieco przygłuszona przez pudrowy pył, wanilię i tuberozę, przez co stała się bardziej strawna.
Należy jednak ponarzekać nieco na trwałość i projekcję tych perfum, są raczej bliskoskórne i dość szybko ulatniają się.
Nuty : trufla, madagaskarska wanilia, tuberoza, paczula, brzoskwinia, włoski jaśmin, mech dębowy, cedr, bergamotka.
