Puder, puder, puder – Van Cleef & Arpels „Bois Dore”

Zgodnie z tytułem dzisiejszej recenzji – „Bois Dore”, czyli w tłumaczeniu z francuskiego „złociste drewno” to zapach mocno pudrowy, w dodatku pudrem nienajlżejszego kalibru i dość słodkim. Jedni będą ten puder postrzegać jako otulający migdałowy obłok, dla innych, i ja właśnie zaliczam się do tych nieszczęśników, będzie duszący i zapychający nozdrza niczym kłęby waty. „Bois Dore” to zapach suchy i pylisty, obecne w nim migdały, cedr i drzewo tekowe są wysuszone na wiór, do tego dochodzi kremowa z natury nuta fasolki tonka i mimo pozornie miękkiej, puchowej struktury mamy zapach, który może (choć nie musi, zależnie od preferencji) drażnić. Może również zachwycać swą niewątpliwą casualową elegancją – są to perfumy do płaszcza z wysoko gatunkowej wełny czy kaszmirowego swetra. Ci którym szczodrze rozsypane pudrowe akordy i sucha faktura zapachu nie przeszkadzają znajdą w nim miły, przytulny i bardzo trwały zimowy rozgrzewacz, gdyż „Bois Dore” jest zdecydowanie ciepły w odbiorze,  kaszmirowo-gładki, w bazie podkręcony przyprawami (pieprz w składzie)  Jeżeli miałabym tę woń określić barwą, byłby to ciepły beż, odcień kawy z mlekiem czy kolor skorupki włoskiego orzecha.

Nuty: wanilia, fasolka tonka, migdał, drzewo tekowe, piżmo, woda mineralna hs, czarny pieprz, cedr, tytoń.

Kokosowe wyciszenie na rajskiej plaży – Comptoir Sud Pacifique „Coco Extreme”

Comptoir Sud Pacifique „Coco Extreme”

„Coco Extreme” francuskiej marki Comptoir Sud Pacifique to jeden z najbardziej udanych kokosowych zapachów – znacznie ciekawszy od popularnego, pełnego mydlanych tonów „Crystal Noir” Versace i ciut lepszy od Montalowskiego „Intense Tiare”.

„Coco Extreme” należy do wydanej przez markę linii Eaux de Voyage, czyli „Wód podróżnych” nawiązujących w założeniu do wypraw po najdalszych zakątkach świata. Rzeczywiście, perfumy te, mające w składzie kokos, migdały, wanilię i mleko, swoim klimatem przenoszą nas na karaibskie plaże.

Pierwsze co uderza po aplikacji, to głęboko kremowa struktura zapachu i fakt, że mimo, że dość kosmetyczny, ani przez chwilę nie wybrzmiewa sztucznie. W początkowej fazie dominuje woń słodkiego kokosowego mleczka, później dołączają lekko drzewne akordy łupiny orzecha. Perfumy płyną łagodną, mleczno-maślaną strugą, chwilami tylko przerywaną tonami w stylu likieru Malibu i świeżą wonią kokosowego miąższu.

„Coco Extreme”układa się na skórze miękko i tropikalnie, jest idealny na urlop lub po prostu wizję egzotycznej plaży z sączoną na leżaku pina coladą. Wycisza, koi waniliowo-kokosowym ciepłem i relaksuje wakacyjnym nastrojem.

Nuty: kokos, mleko, kwiat wanilii, migdały, cukier, fasolka tonka.

 

Jaśmin zanurzony w melancholii – Bvlgari „Jasmin Noir”



Bvlgari „Jasmin Noir”

Przy otwarciu zaskakuje cierpkością, zielonymi nutami i wydaje się dość nijaki. Później dopiero przeobraża się w balsamiczną świetlistość i prawdziwie narkotyczny jaśminowo-migdałowy trans. Mimo, że jest to kompozycja popularna i należąca do tak zwanego mainstreamu,  ani przez chwilę nie wkracza w banał.  Zgodnie z nazwą, perfumy te naznaczone są jakimś ciemnym piętnem niczym kiście jaśminu majaczące widmowo w półmroku jak blade płomyki świec. Tytułową czerń należy chyba interpretować jako sugestię oryginalności, niecodzienności (wszak czarny jaśmin to nie to samo co zwykły, biały) i pewnej powagi jaką niewątpliwie ma w sobie ten zapach. To nie jest kompozycja figlarna i dziewczęca, nie wiosenna promienność gra tu pierwsze skrzypce, (choć takie skojarzenie połączenie jaśminu z gardenią może wywoływać) ale pełnia lata – kiście kwiatów na granicy i przekwitania, zanurzone w pulsującym przedburzowym powietrzu.

Niestety, już po godzinie noszenia, jego woń na nadgarstku mocno się rozmywa i ulatuje, trwałość nie jest więc jedną z niewątpliwie licznych zalet „Jasmin Noir”.

Nuty zapachowe: jaśmin wielkolistny, migdał, gardenia, lukrecja, fasolka tonka, wyszukane drewna, ambra, piżmo, paczula, nuty zielone.

Chemiczne migdały i kobieta-android – Elie Saab „Girl of Now”


Elie Saab „Girl of Now”



Sądząc po syntetyczności pierwszego akordu to, przy luźnym tłumaczeniu nazwy perfum jako współczesna dziewczyna (jak to określa sam projektant –  „perfume capturing the spirit of the „Now generation”), jest ona chyba stworzonym w laboratorium cyborgiem złożonym z matryc, kabli i przewodów. 

Z perfum tych tuż po aplikacji wylewa się woń plastikowego midgała, gorzka, jakby lekko nasączona acetonem. Chemiczny migdał plus chemiczna fasolka tonka, przełożone dla odmiany chemicznym akordem gruszki, to obraz jaki serwuje nam „Girl of Now”. 

W trakcie trwania zapachu w zasadzie nie następują żadne uchwytne zmiany – rozpuszczalnikowe tony nadal skaczą po plastikowym okablowaniu, a wszystko to oblepione jest migdałowo-waniliowym budyniem. Jedyna innowacja, która pojawia się z czasem, to lekko słona nuta pseudo pistacji.  

Jeżeli ktoś liczył w tych perfumach na zmysłowy, waniliowo-duszny migdał rodem z Hyponotic Poison, to srodze się zawiedzie. „Girl of Now” oferuje tylko płaski budyniowy zapach, acetonowe migdały i plastikowe owoce. Jeżeli dla kogoś taka wizja współczesnej kobiety brzmi kusząco, to może te perfumy nabyć, ale wyłącznie na własną odpowiedzialność 😉 




Nuty: migdały, pistacja, fasolka tonka, gruszka, drewno kaszmirowe, kwiat pomarańczy, mandarynka, magnolia, paczula. 




Narkotyczna transowość tuberozy – Serge Lutens „Datura Noir”

 

 

Serge Lutens „Datura Noir”

Datura, czyli bieluń, to halucynogenna roślina, która potrafi również być śmiertelnie trująca. Nazwa perfum sugeruje więc zapach narkotyczny, transowy, głęboki. I rzeczywiście, „Datura Noir” w dużym stopniu taka jest.

Początek to lekko gorzkawy olejek migdałowy (migdały są obecne w składzie). Intensywna słodycz, trochę syntetyczna, z posępnym tuberozowym podbiciem. To słodycz dziwna, niby kremowa i gęsta, (nuta kokosa jest tu nieco podobna do tej z „Crystal Noir” Versace), ale przy tym wcale nie kojąca i ciepła, lecz żałobna, gorzka i z ponurym piętnem. Trochę jak ptasia czaszka leżąca wśród kwiatów tuberozy i połyskująca widmowo wśród dusznego tropikalnego zmierzchu.

Są w tych perfumach jednocześnie egzotyczne kraje z gorącym klimatem, podzwrotnikowa roślinność, duszność tuberozy i heliotropu ale i malaryczność tropikalnych bagien,  oślepiające słońce, nie życiodajne, lecz wyzłacające porzucone na pustyni kości.

W „Datura Noir” odnajduję pewne echa „Hypnotic Poison”, ale jest tu więcej goryczki. Mimo, że Serge Lutens zaliczany jest zazwyczaj do marek niszowych, perfumy te raczej trudno zaliczyć do tej kategorii. Nie jest to wprawdzie zapach dla wszystkich, zapewne wiele osób oceni je jako zbyt duszne i gęste, ale nie ma też w ich konstrukcji żadnych ekscentrycznych czy szczególnie trudnych akcentów, poziom nietypowości na równi z „truziznami” Diora. Trwałość i projekcja umiarkowane.

Nuty: tuberoza, migdał, kokos, heliotrop, chiński osmantus, wanilia, fasolka tonka, kwiat cytryny, piżmo, mirra, morela, mandarynka.

I`ve been hypnotised – Dior „Hypnotic Poison”

Dior „Hypnotic Poison”


Film reklamujący te perfumy jest całkowicie adekwatny do ich zawartości :

https://www.youtube.com/watch?v=_Yr_WfArXqg

Parna noc gdzieś w tropikach, czerwone światła nocnego życia. Pomimo słodyczy, niosą ze sobą jakąś głębię i tajemnicę, nie są zwykłym kwiatowo-owocowym pachnidłem. To co od razu uderza w tym zapachu, jest jego syntetyczność. Wanilia i kokos owszem, są obecne, ale takie prosto z laboratorium. Tej syntetyczności nie postrzegam jednak jako wadę, jest to z góry założona konwencja a nie przypadkowe niedociągnięcie.

„Hypnotic poison” są nowoczesne, choć jednocześnie czerpią również z barokowych zapachów lat osiemdziesiątych; odważne, zmysłowe, wyraziste, ostro-słodkie. Trwałe, a i projekcja jest całkiem duża, często komplementowane przez otoczenie, choć spotkałam się również z opiniami, że są zbyt duszne i ciężkie. Mimo pozornie konwencjonalnych i niekontrowersyjnych nut, efekt końcowy nie każdemu przypadnie do gustu.

Dla mnie bliskie ideału, ale po blisko roku ich noszenia moja niestała natura domaga się czegoś nowego.

Nuty zapachowe: wanilia, migdał, kokos, drzewo sandałowe, brazylijskie drzewo różane, jaśmin, śliwka, kminek, piżmo, tuberoza, morela, róża, konwalia