Dym papierosowy, skórzasty liść i autostrada do Palm Strings – Imaginary Authors „The Cobra and The Canary”

Zestawienie nut i sam zapach jest równie dziwny jak umieszczenie w jednej linii kanarka i kobry oraz flakon z roniącym łzy ptakiem na etykiecie. Skóra, siano, asfalt, irys i cytryna tworzą całość ostrą, przybrudzoną, chwilami wręcz żrącą.  Jest w tych perfumach coś nieoczekiwanie roślinnego – roślina przeżarta rdzą, kwasem, na wpół uschnięte liście o skórzastej strukturze. Jest parujący od gorąca asfalt, opony rozgrzane pędem i skórzane siodło. Twórcy perfum czyli marka Imaginary Authors w opisie zamieszczonym na swojej stronie stworzyła w odniesieniu do tego zapachu prawdziwie amerykańską narrację. Skojarzenia biegną do farm z wiejskich terenów Connecticut, tytułowa kobra okazuje się być sportowym samochodem z lat sześćdziesiątych – Shelby Cobra podążającym na tory wyścigowe w Palm Springs, a sam zapach przywoływać ma wizję przydrożnych moteli, zimnych basenów, koktajli i papierosowego dymu.

A jak wy odbieracie „The Cobra and The Canary”? Zapach jest na tyle nietuzinkowy, że z pewnością pozostawia pole do osobistych interpretacji.

 

Nuty: skóra, siano, asfalt, irys, cytryna.

Pogrzebane żelazo, żrące kadzidło i gadzi pot – Zoologist „Tyrannosaurus Rex”

 

Zoologist „Tyrannosaurus Rex” 

„Tyrannosaurus Rex” marki Zoologist to mieszkaniec najdalszych kręgów niszowych światów, a fakt ten staje się oczywisty już po pojedynczym psiknięciu. Zapach, nawet jeśli aplikowany został w minimalnej ilości,  rozpoczyna się  uderzeniem mocarnym jak ucisk gadzich szczęk – mieszanką czegoś co pachnie zaschniętą krwią, zardzewiałym żelazem i surową skórą.

W „Tyrannosaurus Rex” dużą rolę grają nuty animalne, zwłaszcza wyrazisty cywet. Trudne same w sobie, dodatkowo są one osnute na  żrącym jak kwas kadzidle i zaśniedziałym akordzie metalu, który długo leżał w ziemi. Straszliwa moc i trwałość tych perfum, dziwaczne toksyczno-gryzące nozdrza kombinacje sprawiają, że nie jestem w stanie zbliżyć twarzy do nadgarstka na bliżej niż 20 cm bez poczucia, że zapach przeżera mi nozdrza. Gdyby w czasach dinozaurów istniała bomba atomowa, to tak właśnie pachniałyby prawdopodobnie truchła kopalnych gadów dogasające w radioaktywnej chmurze po wybuchu.

Perfumy wyłącznie dla wielbicieli mocnych wrażeń i zapachowych eksperymentów.

Nuty: olibanumcywet, skóra, żywice, olej jałowcowy, jodła, magnolia champaka, czarny pieprz, liść laurowy, geranium, róża, paczula, ylang-ylang, gałka muszkatołowa, osmantus, drzewo sandałowe, wanilia, jaśmin, neroli, bergamotka.

Sny o atramencie i piołunie – Amouage „Memoir”

 

Amouage „Memoir”

„Memoir” to chyba poza „Opus X” najciekawszy, (co nie znaczy, że najbardziej noszalny) z dotychczas przeze mnie poznanych perfum tej marki. To zapach zagadka – kreuje surrealistyczne światy gdzie zgrzyt kół zębatych zalewają atramentowe fale i piołunowa mgła, stawia pytania na które nie ma odpowiedzi, tworzy złożone pozornie z przypadkowych elementów sugestywne wizje.

„Memoir” pachnie dla mnie mieszaniną atramentu, winylu i lakierowanej skóry. Nad tym wszystkim unosi się jak duch ciemne kadzidło, dymne, nawet nieco gryzące w nozdrza. Dużo tu konotacji „technicznych” – zapachy lakieru, tektury, przemysłowych skór stworzone przez użyte w składzie kompozycje nut zwierzęcych, przypraw i ziół.

Zaskoczyło mnie, że ta atramentowa czerń wraz z upływem czasu wysładza się, spodziewałam się raczej, że będzie zmierzać w stronę suchą i gorzką. Również chłodnawy początkowo mrok łagodnieje i ociepla się – to goździki, kardamon i pieprz wzniecają rozgrzewające iskry.

Jeżeli „Memoir” ma być zgodnie z nazwą pamiętnikiem, to będzie to pamiętnik ekscentryka, który śni i pisze o kałamarzach, atramencie, kałamarnicach i wszystkim co przywodzi na myśl czarne i gęste ciecze.

Nuty: kadzidło, goździki, piołun, kardamon, skóra, nuty drzewne, francuskie labdanum, białe kwiaty, róża, kastoreum, pieprz, różowy pieprz, styraks, jaśmin, mech dębowy, piżmo, mandarynka.

 

Zielono-fiołkowe opary – Balenciaga l`essence

Balenciaga „L`Essence”

„Są aromaty świeże jak ciała dziecinne,
Dźwięczne i niby łąki – zielone; są inne,
Bogate i zepsute, silne, tryumfalne”

 

Tak pisał Charles Baudelaire w wierszu „Oddźwięki”. Wydane w 2011 roku perfumy Balenciaga
należą niewątpliwie do pierwszej z wspomnianych przez niego kategorii.
Pierwsze nuty są zapachem iglastego leśnego poszycia, kwaśnej, surowej próchnicy borów mieszanych, chłodne i orzeźwiające jak źródełko, które wybiło gdzieś w środku lasu. Sprawcą tej woni jest zapewne obecny w składzie tych perfum cedr.
Później zapach ewoluuje w stronę wilgotnej, wiosennej, ukwieconej łąki. Uaktywnia się tufiołek, zapach staje się słodkawy, ale nie słodki, a iglasta nuta wciąż przebija ostrzejszym akordem. W ostatniej fazie „L`Essence” jest jednocześnie balsamiczny aromatem łąkowych roślin miododajnych i
zielony, ale nie zielonością soków, łodyg i liści, a cedrowych igieł i majaczących w tle liści fiołka.
Bardzo ciekawa jest użyta tu koncepcja przenikania się mglistych nut słodkich i jakby męskich iglastych i to ona właśnie stanowi o oryginalności tego zapachu.
Podsumowując, „L`Essence” to ciekawa propozycja na dzień, dla osób szukających zapachu, który wyróżni się spośród typowo kwiatowych i typowo zielonych woni, ale nie gotowych na eksperymenty z zupełnie ekscentrycznymi i niekomercyjnymi perfumami.
Doadtkową mocną stroną tworu Balenciagi jest ich bardzo dobra trwałość i delikatna, ale wyczuwalna projekcja.

 Nuty: liść fiołka, fiołek, wetyweria,  nuty zielone, cedr, drzewo sandałowe, paczula.