Opublikowane w

Kwiatowe piżmo na ziarnach kawy – Cacharel „Noa”

 

Cacharel „Noa”

 

Noa, które na rynku pojawiły się w 1998 roku, to perfumy trudno definiowalne. Z jednej strony należą do konwencjonalnego, mainstreamowego nurtu, a z drugiej są bardzo unikalne w wyrazie i w ciekawy sposób zbudowane na przeciwieństwach i kontrastach.

Noa jest jednocześnie pełna ostrej, wręcz przeszywającej świeżości jak i wypełniona kremową, gładką materią. Bywa na przemian lodowo mroźna by za chwilę przeobrazić się w ciepłe i waniliowo gładkie zjawisko.

Ciekawym elementem jest nuta kawy – gorzkawe, niezmielone ziarna wprzęgnięte pomiędzy kwiatowo-piżmowe przestrzenie. Dryfując między ostrym a jednocześnie miękkim piżmie i kwiatowych gładkościach tworzy akcent, który mocno wyróżnia te perfumy wśród innych kwiatowych woni.

Wbrew wrażeniu jakie może nasuwać eteryczny, przypominający bańkę mydlaną flakon, Noa, przy całej swojej przejrzystości i świeżości nie jest bynajmniej zapachem lekkim ani uniwersalnym. Piwonia i kawa odcinają się dość ostro z ogólnej kremowej struktury i mogą być postrzegane przez jednych jako drażniący, a przez innych jako piękny i unikalny akord.

 

Nuty: białe piżmo, piwonia, kawa, lilia, frezja, konwalia, drzewo sandałowe, wanilia, kolendra, jaśmin, nuty zielone, zielona trawa, ylang-ylang, kadzidło, fasolka tonka, brzoskwinia, cedr, śliwka, róża.

Opublikowane w

Orzeźwiająca peonia – Penhaligon`s „Peoneve”

Penhaligon`s „Peoneve” 

„Peoneve” to kompozycja współczesna, powstała w 2012 roku.

Jak można się domyślić, zapach ten zdominowała tytułowa peonia. Nie jest ona jednak całkiem słodka i nektarowa jak w „Peony” Jesusa del Pozo, tylko prawdziwie wiosenna, delikatna i przejrzysta.

Sporo w tej peonii lekko cierpkawych, zielonych nut co zapewne jest zasługą wetywerii i liści fiołka oraz nieco pudrowej kwiatowości.

Jest to zapach zdecydowanie orzeźwiający, doskonały na letnie upały. „Peoneve” swoim charakterem przywodzi mi na myśl „Rosabotanica” Balenciagi. Perfumy bardzo kobiece, wdzięczne, odpowiednie dla wielbicielek lżejszych, wiosennych woni. Nuty zapachowe połączone są bardzo zręcznie i tworzą udaną całość. Nie jest to rewolucyjne arcydzieło sztuki perfumeryjnej, ale bardzo przyjemny i w swojej kategorii dość oryginalnie stworzony zapach.

Nuty: peonia, róża, liść fiołka, wetyweria, piżmo, jaśmin, drzewo kaszmirowe.

Opublikowane w

Magnetyczna róża rodem z wyobraźni – Givenchy „Very Irresistible Sensual” (Very Irresistible EDP)



Givenchy „Very Irresistible Sensual” 

 

Zapach pochodzi z 2005 roku, jakiś czas temu z jego nazwy zniknął wyraz „sensual” i figuruje po prostu jako „Very Irresistible” EDP.

Jak jednak głosiła ich pierwotna nazwa, są to perfumy zdecydowanie zmysłowe. Bardzo noszalne, nie budzące kontrowersji, co nie znaczy bynajmniej, że banalne. Zdecydowanie ciekawsze niż wersja podstawowa  z 2003 roku „Very irresistible” EDT w różowym flakonie, która jest zbyt mainstreamowa, miałka i trywialna.

Podstawową nutą serii perfum „Very irresistible” jest róża. W „Sensual” ten kwiat przedstawiony jest bardzo interesująco – nie realistycznie i cierpkawo, jak w „Rosabotanica” czy „Tea Rose”, nie mydlanie jak w „Esentially Elixir” Escady lecz słodko, miodowo i balsamicznie.

Główna nuta została  tu przetworzona w taki sposób, że zapach ten ma tylko pewne właściwe królowej kwiatów zarysy, zamiast tego kompozycja róży, wanilii, piwonii, anyżu i paczuli splata się ze sobą, tworząc nieznany, upająjący słodką wonią purpurowy nektar.

To perfumy bardzo kobiece, ale nie dziewczęce. Odpowiednie bardziej dla Moniki Belluci niż eterycznych nastolatek w stylu Lily Rose Depp.

„Very irresistible sensual” poleciłabym przede wszystkim na wieczorne wyjścia towarzyskie. Ciemna, gęsta woń róży zanurzonej w waniliowym syropie  ma magiczną moc oddziaływania na męskie emocje. „Very irresistible sensual” nie bierze jeńców; to nie początkująca praktykatnka w świecie flirtu, lecz mistrzyni –  otacza rzeczywistość romantycznym oparem i kunsztownie uwodzi.

O ile jednak nie widzę tego zapachu jako dziennego, to z kolei nie łączę go z żadną konkretną porą roku – świetnie stopi się zarówno z ciepłym, letnim wieczorem, jak i zimowym powiewem lodowatego wiatru. Nie ma też obaw, że po krótkiej chwili ulotni się jego magnetyczna moc – „Very Irresistible Sensual” ma dużą projekcję i należy do zapachów trwałych.

Nuty: róża, anyż gwiazdkowaty, wanilia, paczula, piwonia.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opublikowane w

kryształ bez blasku – „Bright Crystal” Versace


Versace „Bright Crystal”


Nuty: piwonia, yuzu, granat, lotos, nuty wodne, magnolia, piżmo, mahoń, ambra.



Nic specjalnego. Róż butelki mylący, bo to bardziej cytrusowe niż kwiatowe pachnidełko. W pierwszej fazie niepodzielnie dominuje tajemnicze (ale tylko z nazwy) yuzu, czyli pochodzący z Chin krzew o owocach o cierpkim zapachu.

Owo egoztyczne yuzu, przynajmniej jak na mój niewyrobiony być może nos, pachnie prawie zupełnie jak cytryna czy grejpfrut. W tej fazie „Bright crystal” przypomina „Aqua Allegoria Pamplelune” Guerlain, no może jest mniej kwaśne.

Potem pojawiają się bardzo typowe nuty piwonii i magnolii i tak już pozostaje do końca.

Mało charakterystyczna kompozycja, zdecydowanie na dzień, bez charyzmy, ale jeśli już ktoś uparłby się żeby ją mieć to tylko ze względu na lekkość i nieinwazyjność zapachu. Bardzo słaba trwałość, ledwie wyczuwalne już w godzinę po aplikacji.