Opublikowane w

Kokosowy krem na mydlanym piżmie – Versace Crystal Noir

 

Crystal Noir to perfumy bardzo popularne i mające wiele zwolenniczek, chociaż niektórzy zarzucają tej kompozycji komercyjność i brak finezji. Nuty otwierające „Czarny Kryształ”, są początkowo lekko cierpkie, rześkie, zielone, by potem przeobrazić się w głębsze, kremowo-kokosowe akordy. W wersji wody toaletowej, EDT, świeże nuty utrzymują się dłużej, zapach jest ostrzejszy i bardziej mydlany, podczas gdy w EDP dominuje kremowy kokos w stylu tego, który znajdujemy w tłustych kremach i balsamach do ciała,
„Crystal Noir” jest mało dynamiczny, z senną nutą i bywa nieco mdły. Niespecjalnie wyczuwa się obecne w składzie  pieprz i imbir, które mogłyby przełamać nieco tę oleistą maślaność. Zostały one całkowicie ugłaskane przez gładki, trochę mydlany duet kokosa i gardenii.
Z drugiej strony, to właśnie ta leniwa, kremowa, acz nieco plastikowa melancholijność „Crystal Noir” stanowi o jego charakterze i wraz ze świetnymi parametrami użytkowymi jest zapewne tym co pozwoliło mu zyskać w świecie perfum dużą popularność.

Nuty: kokos, gardenia, pieprz, imbir, kardamon, drzewo sandałowe, ambra, piżmo, kwiat pomarańczy, piwonia.

 

Opublikowane w

Looking for the summer (sól i olejek do opalania) – Maison Martin Margiela Beach Walk

 

 

Beach Walk, jak sama nazwa wskazuje należy do kategorii perfum utrzymanych w nadmorskim klimacie. Odnajdziemy tu zarówno zapach waniliowego olejku do opalania, kokosowego drinka jak i ziarenek piasku czy słonego powietrza. Zapach jest dość kosmetyczny, przyjemny, chociaż przez niektórych może być też odebrany jako mdlący ze względu na obfitość waniliowo-kokosowo-kremowych akordów.  Utrzymany w laboratoryjnym i minimalistycznym stylu flakon sugeruje równie minimalistyczną zawartość, ale musimy być przygotowani na to że zapach jest raczej mleczny i olejkowy niż czysty i sterylny.

Sól jest istotnym bohaterem tej kompozycji. Subtelnie, ale i dość wyraźnie zaznacza swoją obecność wśród oceanu kokosowego mleka, jakby jej kryształki przypadkiem znalazły się w waniliowym balsamie do ciała.

Mimo, że jest to marka niszowa, nie doszukamy się tu przesadnie ambitnej konstrukcji czy zaskakujących rozwiązań, natomiast to na co na pewno możemy liczyć to relaksujące perfumy mające wyraźny wakacyjno-urlopowy vibe. Przy czym, na szczęście nie jest to plażowość kojarząca się z dmuchanymi akcesoriami do wody i straganami pełnymi pamiątek, lecz raczej z wytwornym kurortem, gdzie królują eleganckie restauracje z widokiem na morze i prywatne jachty.

Nuty: mleko kokosowe, ylang-ylang, benzoes, heliotrop, cytryna, bergamotka, piżmo, różowy pieprz, cedr.

Opublikowane w

Kokos malowany akwarelą – Guerlain Aqua Allegoria Coconut Fizz

Utrzymany w przejrzyście modrym odcieniu flakonik „Coconut Fizz”,  jest niezwykle uroczy, jednak jego zawartość nie każdemu musi przypaść do gustu. Przede wszystkim,  perfumy te różnią się od większości  popularnych kokosowych zapachów takich jak choćby Crystal Noir Versace czy Coco Extreme Comptoir Sud Pacifique – słodkich, kremowych,  zmierzających w stronę deserowych balsamów do ciała. „Coconut Fizz” oparte są na realistycznym, nieco drzewnym zapachu łupiny orzecha, jego miąższu i wody kokosowej. Realizacja tej ciekawej koncepcji jest już niestety gorsza – perfumy wydają się , zwłaszcza na początku, rozwodnione, a ich wyczuwalność na skórze wyciszona do granicy słyszalności. Pierwsza faza po aplikacji wybrzmiewa niemrawo, jak osłodzona woda kokosowa z nielicznie zanurzonymi w niej wiórkami i słabym melonowym echem.

Tym natomiast co stanowi wielką siłę tych perfum, jest fakt, że nie czuje się w nich ani jednego syntetycznego akordu. Wszystko tutaj brzmi naturalnie, akwarelowo, subtelnie. Wraz z upływem czasu i rozwojem zapachu na skórze  dzieje się coraz lepiej – melon zaczyna brzmieć bardziej kremowo niż mdło, pojawiają się jasno-drzewne tony. Nadal jest dyskretnie i łagodnie, ale też nieco bardziej wyraziście.
Dla zwolenników perfum w pastelowej tonacji.
Nuty: nektar kokosowy, woda, owoce, frezja, bergamotka, drzewo sandałowe, fasolka tonka.
Opublikowane w

Kokosowe wyciszenie na rajskiej plaży – Comptoir Sud Pacifique „Coco Extreme”

Comptoir Sud Pacifique „Coco Extreme”

„Coco Extreme” francuskiej marki Comptoir Sud Pacifique to jeden z najbardziej udanych kokosowych zapachów – znacznie ciekawszy od popularnego, pełnego mydlanych tonów „Crystal Noir” Versace i ciut lepszy od Montalowskiego „Intense Tiare”.

„Coco Extreme” należy do wydanej przez markę linii Eaux de Voyage, czyli „Wód podróżnych” nawiązujących w założeniu do wypraw po najdalszych zakątkach świata. Rzeczywiście, perfumy te, mające w składzie kokos, migdały, wanilię i mleko, swoim klimatem przenoszą nas na karaibskie plaże.

Pierwsze co uderza po aplikacji, to głęboko kremowa struktura zapachu i fakt, że mimo, że dość kosmetyczny, ani przez chwilę nie wybrzmiewa sztucznie. W początkowej fazie dominuje woń słodkiego kokosowego mleczka, później dołączają lekko drzewne akordy łupiny orzecha. Perfumy płyną łagodną, mleczno-maślaną strugą, chwilami tylko przerywaną tonami w stylu likieru Malibu i świeżą wonią kokosowego miąższu.

„Coco Extreme”układa się na skórze miękko i tropikalnie, jest idealny na urlop lub po prostu wizję egzotycznej plaży z sączoną na leżaku pina coladą. Wycisza, koi waniliowo-kokosowym ciepłem i relaksuje wakacyjnym nastrojem.

Nuty: kokos, mleko, kwiat wanilii, migdały, cukier, fasolka tonka.

 

Opublikowane w

Rozkosze bitej śmietany i crème brulee – Aquolina „Gold Sugar”

Aquolina „Gold Sugar” 
 

„Gold Sugar” to perfumy mniej kontrowersyjne niż słynne Black czy Pink Sugar, a jednocześnie ciekawa, o dobrych parametrach użytkowych, propozycja dla wielbicieli zapachów gourmand.

Połączenie nut crème brulee, bitej śmietany i kokosa może sugerować, że utoniemy w uporczywie słodkiej, budyniowej zawiesinie, nic jednak bardziej mylnego. Maślane nuty crème brulee i łagodna miękkość wanilii zaostrzona została soczystym cytrusowym sokiem i charakterytyczną nutą karmelizowanego cukru. Pomarańcza, mandarynka i neroli, obecne w składzie, otwierają ten zapach, wprowadzają przestrzeń i rzeźwiący powiew. Jest zdecycydowanie słodko, jednak słodycz ta nie przytłacza, a wibruje w powietrzu lekkim obłokiem bitej śmietany i kandyzowanej mandarynkowej skórki.
„Gold Sugar”, jak zresztą cała seria „cukrów” marki Aquolina, mimo całej swojej obłej waniliowości i kremowości, to perfumy z charakterem. Mają wydźwięk optymistyczny, śmiały i ekspansywny, wszystko w nich jest nasycone światłem, słońcem i beztroską zabawą.
Nuty: crème brulee, bita śmietana, kokos, pomarańcza, mandarynka, australijskie drzewo sandałowe, neroli, piżmo, kwiat pomarańczy.

Opublikowane w

Woda kokosowa, ananas i sandałowiec – Salvador Dali „Laguna”

 

 



Salvador Dali „Laguna”


Przy początkowych testach, w okresie jesienno-zimowym perfumy marki Salvador Dali niespecjalnie przypadły mi do gustu, miałam nawet zamiar zatytułować recenzję „Popłuczyny po ananasach i kokosach”. Napisałam wtedy :”Laguna”, jak sama nazwa wskazuje to zapach wodny i nie jest to w tym przypadku komplementem, zwłaszcza, że bardziej nawet pasowałoby określenie „wodnisty”. Rozmyty w drewnie sanadłowym kokos i ananas, a raczej woda po tych owocach zmieszane są z dość chemicznymi cytrusami i irysem”.

Najwyraźniej jednak „Laguna” należą do kategorii tych, które podczas chłodnych pór roku zapadają w letarg i hibernację, a w lecie, gdy temperatura rośnie, zaczynają w nich żywiej krążyć soki, niczym w drzewach po zimowym śnie. Podczas upalnej końcówki czerwca z niewyraźnych drzewno-owocowych nut nieoczekiwanie wyłoniły się bardzo przyjemne tropikalne, słodkie akordy. Esencjonalne, a jednocześnie wciąż świeże, lekkie i nadmorskie.

W związku z powyższą metamorfozą perfumy te wydają się być lepszą propozycją na lato. W wyśzych temperaturach zachowują swój wodno-ozonowy charakter, a jednocześnie zyskują ananasowo-kokosową soczystość i z kręgu perfum niemrawo drzewnych przesuwają się w kierunku owocowym.

Zaletą „Laguny” jest również bardzo ładny flakon, przejrzysto-turkusowy, z charakterystycznym dla  marki Salvador Dali motywem ust. Trwałość przeciętna, projekcja raczej delikatna.  Cena w perfumeriach internetowych kształtuje się w granicach 70 – 80 zł za 100 ml.

Nuty: marokańska, cytryna, kokos, ananas, wanilia, madagaskarskie drzewo sandałowe, fasolka tonka, grejpfrut, irys włoski, paczula, liść galbanum, brazylijskie drzewo różane, piżmo, brzoskwinia, śliwka, bursztyn, cedr, mandarynka, jaśmin, konwalia, malina, róża egipska.

 

 

 

Opublikowane w

Narkotyczna transowość tuberozy – Serge Lutens „Datura Noir”

 

 

Serge Lutens „Datura Noir”

Datura, czyli bieluń, to halucynogenna roślina, która potrafi również być śmiertelnie trująca. Nazwa perfum sugeruje więc zapach narkotyczny, transowy, głęboki. I rzeczywiście, „Datura Noir” w dużym stopniu taka jest.

Początek to lekko gorzkawy olejek migdałowy (migdały są obecne w składzie). Intensywna słodycz, trochę syntetyczna, z posępnym tuberozowym podbiciem. To słodycz dziwna, niby kremowa i gęsta, (nuta kokosa jest tu nieco podobna do tej z „Crystal Noir” Versace), ale przy tym wcale nie kojąca i ciepła, lecz żałobna, gorzka i z ponurym piętnem. Trochę jak ptasia czaszka leżąca wśród kwiatów tuberozy i połyskująca widmowo wśród dusznego tropikalnego zmierzchu.

Są w tych perfumach jednocześnie egzotyczne kraje z gorącym klimatem, podzwrotnikowa roślinność, duszność tuberozy i heliotropu ale i malaryczność tropikalnych bagien,  oślepiające słońce, nie życiodajne, lecz wyzłacające porzucone na pustyni kości.

W „Datura Noir” odnajduję pewne echa „Hypnotic Poison”, ale jest tu więcej goryczki. Mimo, że Serge Lutens zaliczany jest zazwyczaj do marek niszowych, perfumy te raczej trudno zaliczyć do tej kategorii. Nie jest to wprawdzie zapach dla wszystkich, zapewne wiele osób oceni je jako zbyt duszne i gęste, ale nie ma też w ich konstrukcji żadnych ekscentrycznych czy szczególnie trudnych akcentów, poziom nietypowości na równi z „truziznami” Diora. Trwałość i projekcja umiarkowane.

Nuty: tuberoza, migdał, kokos, heliotrop, chiński osmantus, wanilia, fasolka tonka, kwiat cytryny, piżmo, mirra, morela, mandarynka.

Opublikowane w

I`ve been hypnotised – Dior „Hypnotic Poison”

Dior „Hypnotic Poison”


Film reklamujący te perfumy jest całkowicie adekwatny do ich zawartości :

https://www.youtube.com/watch?v=_Yr_WfArXqg

Parna noc gdzieś w tropikach, czerwone światła nocnego życia. Pomimo słodyczy, niosą ze sobą jakąś głębię i tajemnicę, nie są zwykłym kwiatowo-owocowym pachnidłem. To co od razu uderza w tym zapachu, jest jego syntetyczność. Wanilia i kokos owszem, są obecne, ale takie prosto z laboratorium. Tej syntetyczności nie postrzegam jednak jako wadę, jest to z góry założona konwencja a nie przypadkowe niedociągnięcie.

„Hypnotic poison” są nowoczesne, choć jednocześnie czerpią również z barokowych zapachów lat osiemdziesiątych; odważne, zmysłowe, wyraziste, ostro-słodkie. Trwałe, a i projekcja jest całkiem duża, często komplementowane przez otoczenie, choć spotkałam się również z opiniami, że są zbyt duszne i ciężkie. Mimo pozornie konwencjonalnych i niekontrowersyjnych nut, efekt końcowy nie każdemu przypadnie do gustu.

Dla mnie bliskie ideału, ale po blisko roku ich noszenia moja niestała natura domaga się czegoś nowego.

Nuty zapachowe: wanilia, migdał, kokos, drzewo sandałowe, brazylijskie drzewo różane, jaśmin, śliwka, kminek, piżmo, tuberoza, morela, róża, konwalia